دل را ز علی اگر بگیرم چه کنم
بی مهر علی اگر بمیرم چه کنم
فردا که کسی را به کسی کاری نیست
دامان علی اگر نگیرم چه کنم

-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

پدرم با صمیم قلب از تو تشکر میکنم ، نه به خاطر اینکه به من محبت کردی و جوانمردیم آموختی ، نه به خاطر اینکه راه و رسم مردانگیم آموختی ، به خاطر اینکه با آن سیلی که به من زدی ، عشق و صفا و آزادگیم آموختی . پدر جان روزت مبارک .

از  علی گفتن، نه در توان محدود ذهن های ماست که راهی به افلاک عظمت او نداریم و نه حتی در قدرت واژه ها که جرعه هایی از اقیانوس وجود او را به سطر آورند، ولی به رسم ادب، به آزِ ثواب و به قصد خوشه چینی از خرمن بی کرانه وجودش، ظرف کوچک ادراکمان را زیر باران عظمت او گرفته ایم. این سطرهای ناچیز به این نیت نگاشته شده اند.

 اعمال هر روز:

1- در صبح و عصر 70 مرتبه بگوید: اسغفرالله و اتوب الیه

2- هر شب بعد از نماز عشا دو رکعت نماز بخواند. بدین ترتیب که در هر رکعت بعد از حمد، کافرون(3مرتبه)، توحید(1مرتبه) و بعد از نماز این عبارات را بخواند:

لا اله الا الله وحده لا شریک له، له الملک و له الحمد یحیی ویمیت و هو حی لا یموت بیده الخیر و هو علی کل شیء قدیر و الیه المصیر اللهم صل علی النبی الامی و آله

3- هر شب سه مرتبه موارد زیر را بخواند:

حمد- آیه الکرسی- کافرون- توحید- فلق- ناس- تسبیحات اربعه- لا حول ولا قوه الا بالله- صلوات الله اغفر للمومنین و المومنات

4- صدقه

5- روزه تمام ماه

 

 

 

هادى امت

«امام» پيوند قدسى آسمان و زمين است. تجلى سيطره روح الهى برتن خاكى، و امامت طيف گسترده و مائده روحانى خداوند است كه تاريخ را و ابديت روح آدميان را به خويش فرا مى خواند. اين «عقل» خاكى، جز به مدد نسيمى كه از گلستان هدايت «امام» ميورزد، به سراپرده قداست و طهارت افلاكى راه نمى برد. تصوير تابناك امامت فرا راه مردمان است در طريق عبوديت. و زمزمه جارى كلام امام و درياى طراوت و شفافيت حضور امام مشتاقان را به سوى حقيقت مى كشاند.

به مناسبت اول رجب سالروز میلاد شکافنده علوم

منزلت علمی امام باقر(ع)

دانش امام باقر علیه السلام همانند دیگر امامان از سرچشمه وحی نشأت می گرفت و در عصری که زندگی می کرد هیچ کس به پایه علمی آن حضرت نمی رسید. آوازه منزلت علمی امام باقر علیه السلام به حدّی بود که همه تاریخ نویسان، اعم از مسلمان و غیر مسلمان، در توصیف کمالات آن حضرت بدون استثنا به مقام علمی امام علیه السلام اشاره کرده اند. نقل می کنند: «مردی از عبدالله بن عمر مسئله ای پرسید و او در پاسخ درماند. ناگهان چشمش به امام باقر علیه السلام که در آن ایام کودکی بیش نبود افتاد. از روی ناچاری به سؤال کننده گفت: مسئله خودت را از این کودک بپرس و مرا نیز از پاسخی که او می دهد آگاه ساز. آن مرد خود را به امام باقر علیه السلام رساند و پس از مطرح کردن سؤال خود جواب قانع کننده ای دریافت کرد. بعد آن را به عبدالله بن عمر نیز بازگفت. عبدالله گفت: اینان خاندانی هستند که دانششان خدادادی است».

رحلت امام خمینى
وصال یار، فراق یاران

امام خمینى هـدفها و آرمانها و هـر آنچه را كه مـى بایــست ابـلاغ كنـد ، گفته بـود و در عمـل نیز تـمام هستیـش را بـراى تحقق هـمان هـدفها بـكار گرفته بـود . اینك در آستـانه نیمه خـرداد سـال 1368 خـود را  آماده ملاقات عزیزى مى كرد كه تمام عمرش را براى جلب رضاى او صرف كرده بـود و قامتش جز در بـرابـر او ، در مـقابل هیچ قدرتى خـم نشده ، و چشـمانش جز براى او گریه نكرده بـود . سروده هاى عارفانه اش همه حاكى از درد فـراق و بیان عطـش لحظه وصال محبوب بـود . و اینك ایـن لحظه شكـوهمنـد بـراى او ، و جانــكاه و تحمل ناپذیر بـراى پیروانـش ، فـرا مـى رسید . او خـود در وصیتنامه اش نـوشـته است : با دلى آرام و قلبـى مطمئن و روحى شاد و ضمیرى امیدوار به فضل خدا از خدمت خـواهران و برادران مرخص و به سـوى جایگاه ابــدى سفر مى كنـم و به دعاى خیر شما احتیاج مبرم دارم و از خداى رحمن و رحیـم مى خـواهـم كه عذرم را در كوتاهى خدمت و قصـور و تقصیر بپذیـرد و از مـلت امیدوارم كه عذرم را در كـوتاهى ها و قصـور و تقصیـرها بـپذیـرنـد و بـا قــدرت و تصمیـم و اراده بــه پیش بروند .
شگفت آنكه امام خمینـى در یكـى از غزلیاتـش كه چنـد سال قبل از رحلت سروده است :انتظار فرج از نیمه خرداد كشم .